Tað er nevniliga ikki hent meira enn tíggju ferðir fyrr, at eitt og sama felag hevur átt føroyameistaraliðið hjá bæði kvinnum og monnum, og undan H71 eru tað bara VÍF, Neistin og Kyndil, ið hava megnað tað.

VÍF var fyrsta felag í 1951, ið vann FM hjá bæði kvinnum og monnum, men bara tvey ár seinni, í 1953, gjørdi Neistin vestmenningum kynstrið eftir, og í 1964 slapp Kyndil eisini upp í part.

VÍF og Neistin hava enntá megnað hetta heilar fýra ferðir í part, og í gjár var hetta so fyrstu ferð, at H71 megnaði tað – og forrestin eisini fyrstu ferð, at tað yvirhøvur var møguligt, tí FM-gullið hjá kvinnunum hesaferð var tað fyrsta.

Yvirlitið yvir tvífaldar føroyameistarar sær soleiðis út:

VÍF: 1951, 1968, 2001, 2002

Neistin: 1953, 1955, 1978, 2011

Kyndil: 1964, 1981

H71: 2022

Og meðan vit eru við tað eksklusiva, so kunnu vit tað sama nevna, at hesin stóri FM-dagurin ikki minst var nakað serligt hjá Mittún-húskinum, ið neyvan gloymir hann í bræði, tí har eru ikki færri enn fýra nýklaktir føroyameistarar at finna.

Fyrst vann Jana gull við kvinnunum, og síðani brøðurnir, Óli og Pauli, við monnunum, har pápin, Petur, eisini varð gullvinnari sum venjari. Harumframt varð eisini systkinabarn tey yngru, Rói Ellefsen á Skipagøtu, føroyameistari. Hjartaliga tillukku við tí, øll somul!