Ikki so nógv í ár, merkverdugt nokk!, men hon liggur í teimum eins og ronkilsi í saltvatni.

Vinna vit, so eru vit handan helvtina av teim stigum, ið skal til fyri at koma í FM-finalurnar.

Tað er so altíð ein málsetningur umframt hann, at røkka finaluni á páskum.

Hartil er tað forbiið festligt at síggja trøllvaksin fólk finna seg til rættis í hasum hvítu plaststólunum--av tí sama er viðmælisvert at standa uppi heilt ovast uppímóti vegginum, og so er útsýnið eisini best har.

Teir byrja klokkan 20, og sum leikarnir ganga út á vøllin, er meiningin, at hvør leikari sær skal leiða ella renn inn við børnum.
Har koma at vera frásøgufólk, og navnið á hvørjum barni verður rópt upp; alt fyri at økja um áhugan fyri hondbólti, føroya besta ítrótti.

Vit gleða okkum til dyst, eisini undanshowið, men einki show uttan mannamúgvu, so komið oman í Havnina, tí eingin sigur uttan stuðul.

Drív á H71, drív á Hoyvík!